എന്‍ നിശ്വാസത്തിന്‍ ശ്രുതി ചേര്‍ന്നുമൂളുമൊരു ഗാനം ,
നിന്‍ ചുണ്ടുകളില്‍ പിടയുന്നത് കണ്ടു ഞാന്‍...
സൌഹൃദമെന്ന തീരത്ത്‌ നിന്നും
നാം പോകുവതിതെന്ഗോ,
രണ്ടു കരയില്‍ നിന്നുമെത്തിയ സഞ്ചാരികള്‍ നാം
കണ്ടുമുട്ടിയീമണല്‍ത്തിട്ടയില്‍...!
വഞ്ചികളണഞ്ഞിടുംബോള്‍ പിരിയേണം
നമുക്ക് രണ്ടു വഴികളില്‍ ...
ജീവിതപന്ധാവിലൂടോരുനാള്‍,
തമ്മില്‍ കണ്ടുമുട്ടിയ നിമിഷമിതു-
വിധി കരുതിവച്ച നിമിഷം !
വിട വാങ്ങുന്നു തോഴി...ഇനിയൊരു കണ്ടുമുട്ടല്‍ വരെ...
Saturday, April 3, 2010
VEGATHA
നിലമഴതുള്ളികള്‍ വീണു നനവാര്‍ന്ന ഭൂമി തന്‍ മാറില്‍
നീളുന്ന ജീവിത പന്ധവിലൂടൊരു നാള്‍
പിടയുന്ന നെഞ്ജുമായ് യാത്ര തിരിച്ചു ഞാന്‍
എന്നേകാന്ത ജാലകത്തിന്‍ കിളിവാതില്‍
പാളിതുരന്നെന്നാത്മാവ് തുടങ്ങി
പ്രതീക്ഷകള്‍ നിറച്ച തീര്‍ഥയാത്ര
ലോകമാകെ നിദ്രയില്‍ ലയിക്കവേ
ഏകാന്തതയുടെ അനന്തവിഹായസ്സില്‍
പറന്നുയര്‍ന്നു ഞാനേകയായി
രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമങ്ങളില്‍
പരക്കം പായുന്ന ലോകമെനിക്ക് കാണായ്
വേഗതയുടെ ലോകത്തില്‍ എനിക്ക് ജന്മം തന്നപരമാത്മാവേ
സൃഷ്ടിയുടെ വഴിയില്‍ നിനക്ക് പറ്റിയോരബദ്ധമോ ഈ ജീവിതം
എന്തിനു നല്കിയീ പാഴ്ജന്മം
എനിക്കഞ്ഞ്ജാതമാം മരുഭൂമിയില്‍
ശാന്തിയും സമാധാനവും കാംഷിക്കും യുദ്ധഭൂമിയാണിന്നെന്‍ മനം
ചോരമണക്കുന്ന വാള്‍മുനകള്‍ പോലെ
ഇന്നീയാള്‍ക്കൂട്ടമെന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ പെരുമഴയില്‍
നഷ്ട്ടക്കനക്കുമായി ഞാന്‍ ചലിക്കുന്നു
വേഗതയുടെ ലോകത്തില്‍ ശലഭത്തിനെന്തു കാര്യം
വേഗത്തില്‍ പൊലിയുന്ന ശരീരത്തിനെന്തിനു വേഗത
പായുന്ന വണ്ടികളും അതില്‍ പായുന്ന ജീവിതങ്ങളും കണക്കെ
സുര്യചന്ദ്രന്മാര്‍ പോലും വേഗത്തിലുടിച്ഛസ്ത്തമിക്കുന്നു
ഈയുഗതിന്നാധാരമാമൊരീവെഗതയെ എന്തെന്നറിയീല ഞാന്‍ വെറുക്കുന്നു
നന്മയെ കാണാന്‍ വെമ്പുന്ന മനസ്സുമായി എന്നാത്മാവിന്‍ അന്വേഷണം
എന്നെയൊരു തീരത്തെത്തിച്ചു
മിഴി തുറന്നു ഞാന്‍ നോക്കവേ
മുന്‍പില്‍ കാണുന്നതാ സൌന്ദര്യം വിഴുങ്ങുന്ന കാമവും
പിന്നില്‍ പ്രണയം വിഴുങ്ങുന്ന ചതിയും
വശങ്ങളില്‍ ലഹരിപ്പിടിയില്‍ അമര്‍ന്നുതകരുന്ന യൌവ്വനവും
സ്വയം പിഴപ്പിച്ച പെണ്ണിന്റെ കുഞ്ഞിനെ വ്യഭിച്ചരിപ്പിക്കുന്ന പുരുഷത്വധര്‍മം
അറക്കുന്നില്ലേ ലോകമെ നിനക്കീ കാഴ്ചകള്‍
രക്തം രക്തത്തെ അപമാനിക്കും കാഴ്ചകള്‍
യൌവനത്തില്‍ നിമിഷസുഖത്തിനായി പാപങ്ങള്‍ ചെയ്തുകൂട്ടിയ മനുഷ്യാ
വാര്‍ധക്യത്തില്‍ ഗംഗാസ്നാനം ഇതിനു പരിഹാരമോ ?
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലിടം കിട്ടുവാനാണീ പശ്ച്ചാത്താപമെങ്കില്‍
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തെ നരകമാക്കി മാറ്റിയ ജന്മങ്ങല്‍ക്കിനി ഏതാണ് സ്വര്‍ഗം?
ഭൂമിയില്‍ തന്നെയെന്നറിയുക സ്വര്‍ഗ്ഗവും നരകവും
അറിയുക നിങ്ങളാ പ്രപഞ്ചസത്യം.
എല്ലാം കണ്ടു മടുത്തുതളര്‍ന്ന മനസ്സുമായെന്നാത്മാവ് മടങ്ങി
ഈ നീചലോകത്തില്‍ നിന്ന് മോചനം കൊതിച്ചു
ഞാനെന്‍ ഇരുട്ടിലെ പുതപ്പിന്‍ അടിയില്‍ അഭയം കണ്ടു മറ്റെന്തു മാര്‍ഗം !
കണ്ണടച്ചിരുട്ടാക്കി തുടരുന്നു ഞാന്‍ എന്‍ ജീവിതയാത്ര
ക്രിത്രിമമാമൊരു വേഗതയില്‍ ഞാനും ഓടുന്നു നാടോടുമ്പോള്‍..
നീളുന്ന ജീവിത പന്ധവിലൂടൊരു നാള്‍
പിടയുന്ന നെഞ്ജുമായ് യാത്ര തിരിച്ചു ഞാന്‍
എന്നേകാന്ത ജാലകത്തിന്‍ കിളിവാതില്‍
പാളിതുരന്നെന്നാത്മാവ് തുടങ്ങി
പ്രതീക്ഷകള്‍ നിറച്ച തീര്‍ഥയാത്ര
ലോകമാകെ നിദ്രയില്‍ ലയിക്കവേ
ഏകാന്തതയുടെ അനന്തവിഹായസ്സില്‍
പറന്നുയര്‍ന്നു ഞാനേകയായി
രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമങ്ങളില്‍
പരക്കം പായുന്ന ലോകമെനിക്ക് കാണായ്
വേഗതയുടെ ലോകത്തില്‍ എനിക്ക് ജന്മം തന്നപരമാത്മാവേ
സൃഷ്ടിയുടെ വഴിയില്‍ നിനക്ക് പറ്റിയോരബദ്ധമോ ഈ ജീവിതം
എന്തിനു നല്കിയീ പാഴ്ജന്മം
എനിക്കഞ്ഞ്ജാതമാം മരുഭൂമിയില്‍
ശാന്തിയും സമാധാനവും കാംഷിക്കും യുദ്ധഭൂമിയാണിന്നെന്‍ മനം
ചോരമണക്കുന്ന വാള്‍മുനകള്‍ പോലെ
ഇന്നീയാള്‍ക്കൂട്ടമെന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു
പെയ്തൊഴിഞ്ഞ പെരുമഴയില്‍
നഷ്ട്ടക്കനക്കുമായി ഞാന്‍ ചലിക്കുന്നു
വേഗതയുടെ ലോകത്തില്‍ ശലഭത്തിനെന്തു കാര്യം
വേഗത്തില്‍ പൊലിയുന്ന ശരീരത്തിനെന്തിനു വേഗത
പായുന്ന വണ്ടികളും അതില്‍ പായുന്ന ജീവിതങ്ങളും കണക്കെ
സുര്യചന്ദ്രന്മാര്‍ പോലും വേഗത്തിലുടിച്ഛസ്ത്തമിക്കുന്നു
ഈയുഗതിന്നാധാരമാമൊരീവെഗതയെ എന്തെന്നറിയീല ഞാന്‍ വെറുക്കുന്നു
നന്മയെ കാണാന്‍ വെമ്പുന്ന മനസ്സുമായി എന്നാത്മാവിന്‍ അന്വേഷണം
എന്നെയൊരു തീരത്തെത്തിച്ചു
മിഴി തുറന്നു ഞാന്‍ നോക്കവേ
മുന്‍പില്‍ കാണുന്നതാ സൌന്ദര്യം വിഴുങ്ങുന്ന കാമവും
പിന്നില്‍ പ്രണയം വിഴുങ്ങുന്ന ചതിയും
വശങ്ങളില്‍ ലഹരിപ്പിടിയില്‍ അമര്‍ന്നുതകരുന്ന യൌവ്വനവും
സ്വയം പിഴപ്പിച്ച പെണ്ണിന്റെ കുഞ്ഞിനെ വ്യഭിച്ചരിപ്പിക്കുന്ന പുരുഷത്വധര്‍മം
അറക്കുന്നില്ലേ ലോകമെ നിനക്കീ കാഴ്ചകള്‍
രക്തം രക്തത്തെ അപമാനിക്കും കാഴ്ചകള്‍
യൌവനത്തില്‍ നിമിഷസുഖത്തിനായി പാപങ്ങള്‍ ചെയ്തുകൂട്ടിയ മനുഷ്യാ
വാര്‍ധക്യത്തില്‍ ഗംഗാസ്നാനം ഇതിനു പരിഹാരമോ ?
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലിടം കിട്ടുവാനാണീ പശ്ച്ചാത്താപമെങ്കില്‍
സ്വര്‍ഗ്ഗത്തെ നരകമാക്കി മാറ്റിയ ജന്മങ്ങല്‍ക്കിനി ഏതാണ് സ്വര്‍ഗം?
ഭൂമിയില്‍ തന്നെയെന്നറിയുക സ്വര്‍ഗ്ഗവും നരകവും
അറിയുക നിങ്ങളാ പ്രപഞ്ചസത്യം.
എല്ലാം കണ്ടു മടുത്തുതളര്‍ന്ന മനസ്സുമായെന്നാത്മാവ് മടങ്ങി
ഈ നീചലോകത്തില്‍ നിന്ന് മോചനം കൊതിച്ചു
ഞാനെന്‍ ഇരുട്ടിലെ പുതപ്പിന്‍ അടിയില്‍ അഭയം കണ്ടു മറ്റെന്തു മാര്‍ഗം !
കണ്ണടച്ചിരുട്ടാക്കി തുടരുന്നു ഞാന്‍ എന്‍ ജീവിതയാത്ര
ക്രിത്രിമമാമൊരു വേഗതയില്‍ ഞാനും ഓടുന്നു നാടോടുമ്പോള്‍..
അന്ത്യനിമിഷം
തളര്‍ന്ന മനസ്സിന്‍ എരിഞ്ഞ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
കാവലിരിക്കും ദുഖത്തെ കൈയില്‍ മഞ്ചിരാതാകി
മറു കൈയില്‍ കണ്ണീരുപ്പു കലര്‍ത്തിയ
ജീവനെ പാഥേയമാക്കി നന്ധനോദ്യാനത്തില്‍ നിന്നും
ഒരു പാഴ്മരുഭൂവിലൂടെ നടന്നു ഞാന്‍ ......
ചക്ക്രവാള സീമക്കരികിലൊരു മരുപ്പച്ചയോന്നില്‍
എത്തുവാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനസ്സിനെ അനുഗ്രഹിച്ചീടുക നിങ്ങള്‍
ചന്ദ്രനുദിചോരീ വിണ്നിന്നു താഴെ
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്ന നിശാവീധിയില്‍
മുറ്റത്തെ നിശാഗന്ധി വിരിയുന്നതും നോക്കി
ഞാനെന്‍ ഇറയത്ത്‌ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍
ഈ ജന്മത്തിന് നിശാദ്ദളങ്ങള്‍ കണക്കെ
പൊട്ടി വിരിയുന്ന പുഷ്പത്തില്‍ ഞാനെന്റെ മരണത്തെ കണ്ടു
വിരിഞ്ഞു കൊഴിയാറായ പൂവിതളുകള്‍
കാവല്‍ മാലാഖമാരയിടട്ടെ എന്‍ മരണത്തിനു
ഒരിറ്റ് ദയയോടെ ഒരിറ്റ് സ്നേഹത്തോടെ
എന്റെ ഭാരം ചുമന്ന മണ്ണില്‍
എനിക്ക് വേണ്ടി അവസാന നിമിഷത്തില്‍ കാവല്‍ നില്‍ക്കുക നീ
ചതിയുടെ കുഴിയില്‍ വീണു പിടഞ്ഞു ഞാന്‍
ഇങ്ങനെയോരോന്ന് ചിന്തിക്കവേ പൊടുന്നനെ മിന്നല്‍ പിണര്‍ വന്നു വെളിച്ചമേകി
രാത്രിയിലും കാര്‍മേഘങ്ങളെ കണ്ടു ഞാന്‍
ദേവഗണങ്ങള്‍ പുഷ്പവൃഷ്ടി നടത്തിയോ
മഴത്തുള്ളികളില്‍ ഞാന്‍ ആറാടി
എന്റെ മേല്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ സാന്ത്വന പ്പോക്കള്‍ വിതറി ക്കൊണ്ട
മഴ തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റുവീണു ......ആനന്ദ പെരു മഴയതില്‍
ഓര്‍മകളുടെ മിന്നല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടുവെന്‍ കാര്‍വര്‍ണ്ണനെ
മതി മറന്നോടി ഞാനെന്‍ പടിവാതില്‍ക്കല്‍ എന്റെ വസന്തത്തെ വരവേല്‍ക്കുവാന്‍
വഴി തെറ്റിയ വസന്തം പോയിമറഞ്ഞു വെങ്ങിലും
പുനര്‍ജ്ജന്മം നേടിയ ആത്മാവിന്നു ഞാന്‍
നിമി നേരമെന്നെ ഉണര്‍ത്തിയ വസന്തത്തെ
എതിരെല്‍ക്കുവാന്‍ വെമ്പുന്ന മനസുമായി
പോയി മറഞ്ഞ അന്തരാത്മാവിനെ തേടിയലയുന്ന മീര ഇന്ന് ഞാന്‍
സ്വരങ്ങളിലൂടെ മുറിയാതൊഴുകുന്നു
നദിയുടെ ഓളങ്ങളായി മനം ......
ഒരു നാള്‍ സ്നേഹസാഗരതിലമരാന്‍ അക്ഷരത്തിന്‍ വീണയുമായി
മീരയിതാ അലയുന്നു യാദവ ഭൂമിയില്‍
കടലാസിലാ നാദം കുറിചീടവെ
സ്നേഹത്ത്ന്‍ ഓര്‍മയില്‍ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു ഞാനിതാ ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നെല്പ്പൂ
പുതു ജീവന്റെ നാടി മിടിപ്പുമായി തുടി കൊട്ടുന്ന ഹൃദയമെനിക്ക് സ്വന്തം
നീണ്ട ദുസ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന കണക്കെ
മിഴിച്ചു നോക്കവെ നിശാഗന്ധിയതാ കൊഴിഞ്ഞു
എങ്കിലും ആദ്യമായി എന്‍ തൊടിയിലതാ
സൂര്യകാന്തി വിടരുന്നതെന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു !!!!!!!!!!!!!!
കാവലിരിക്കും ദുഖത്തെ കൈയില്‍ മഞ്ചിരാതാകി
മറു കൈയില്‍ കണ്ണീരുപ്പു കലര്‍ത്തിയ
ജീവനെ പാഥേയമാക്കി നന്ധനോദ്യാനത്തില്‍ നിന്നും
ഒരു പാഴ്മരുഭൂവിലൂടെ നടന്നു ഞാന്‍ ......
ചക്ക്രവാള സീമക്കരികിലൊരു മരുപ്പച്ചയോന്നില്‍
എത്തുവാന്‍ കൊതിക്കുന്ന മനസ്സിനെ അനുഗ്രഹിച്ചീടുക നിങ്ങള്‍
ചന്ദ്രനുദിചോരീ വിണ്നിന്നു താഴെ
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ കാവല്‍ നില്‍ക്കുന്ന നിശാവീധിയില്‍
മുറ്റത്തെ നിശാഗന്ധി വിരിയുന്നതും നോക്കി
ഞാനെന്‍ ഇറയത്ത്‌ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍
ഈ ജന്മത്തിന് നിശാദ്ദളങ്ങള്‍ കണക്കെ
പൊട്ടി വിരിയുന്ന പുഷ്പത്തില്‍ ഞാനെന്റെ മരണത്തെ കണ്ടു
വിരിഞ്ഞു കൊഴിയാറായ പൂവിതളുകള്‍
കാവല്‍ മാലാഖമാരയിടട്ടെ എന്‍ മരണത്തിനു
ഒരിറ്റ് ദയയോടെ ഒരിറ്റ് സ്നേഹത്തോടെ
എന്റെ ഭാരം ചുമന്ന മണ്ണില്‍
എനിക്ക് വേണ്ടി അവസാന നിമിഷത്തില്‍ കാവല്‍ നില്‍ക്കുക നീ
ചതിയുടെ കുഴിയില്‍ വീണു പിടഞ്ഞു ഞാന്‍
ഇങ്ങനെയോരോന്ന് ചിന്തിക്കവേ പൊടുന്നനെ മിന്നല്‍ പിണര്‍ വന്നു വെളിച്ചമേകി
രാത്രിയിലും കാര്‍മേഘങ്ങളെ കണ്ടു ഞാന്‍
ദേവഗണങ്ങള്‍ പുഷ്പവൃഷ്ടി നടത്തിയോ
മഴത്തുള്ളികളില്‍ ഞാന്‍ ആറാടി
എന്റെ മേല്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ സാന്ത്വന പ്പോക്കള്‍ വിതറി ക്കൊണ്ട
മഴ തുള്ളികള്‍ ഇറ്റിറ്റുവീണു ......ആനന്ദ പെരു മഴയതില്‍
ഓര്‍മകളുടെ മിന്നല്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ ഞാന്‍ കണ്ടുവെന്‍ കാര്‍വര്‍ണ്ണനെ
മതി മറന്നോടി ഞാനെന്‍ പടിവാതില്‍ക്കല്‍ എന്റെ വസന്തത്തെ വരവേല്‍ക്കുവാന്‍
വഴി തെറ്റിയ വസന്തം പോയിമറഞ്ഞു വെങ്ങിലും
പുനര്‍ജ്ജന്മം നേടിയ ആത്മാവിന്നു ഞാന്‍
നിമി നേരമെന്നെ ഉണര്‍ത്തിയ വസന്തത്തെ
എതിരെല്‍ക്കുവാന്‍ വെമ്പുന്ന മനസുമായി
പോയി മറഞ്ഞ അന്തരാത്മാവിനെ തേടിയലയുന്ന മീര ഇന്ന് ഞാന്‍
സ്വരങ്ങളിലൂടെ മുറിയാതൊഴുകുന്നു
നദിയുടെ ഓളങ്ങളായി മനം ......
ഒരു നാള്‍ സ്നേഹസാഗരതിലമരാന്‍ അക്ഷരത്തിന്‍ വീണയുമായി
മീരയിതാ അലയുന്നു യാദവ ഭൂമിയില്‍
കടലാസിലാ നാദം കുറിചീടവെ
സ്നേഹത്ത്ന്‍ ഓര്‍മയില്‍ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു ഞാനിതാ ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നെല്പ്പൂ
പുതു ജീവന്റെ നാടി മിടിപ്പുമായി തുടി കൊട്ടുന്ന ഹൃദയമെനിക്ക് സ്വന്തം
നീണ്ട ദുസ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന കണക്കെ
മിഴിച്ചു നോക്കവെ നിശാഗന്ധിയതാ കൊഴിഞ്ഞു
എങ്കിലും ആദ്യമായി എന്‍ തൊടിയിലതാ
സൂര്യകാന്തി വിടരുന്നതെന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു !!!!!!!!!!!!!!
മീര
ജീവന്റെ തുടിപ്പുകള്‍ നാമസംഗീതികളാക്കി
ഹൃദയമിടിപ്പിനവസാനം വരെ
പാടി നടന്ന ചുണ്ടില്‍ വിളയാടി
കൃഷ്ണ നാമജപം മാത്രം !!!!!!!
കല്ലെറിയുന്ന ലോകതിനെതിരേ
ശത്രുവാം ബന്ധുക്കള്‍ക്കെതിരെ
അജ്ഞരാം സ്വജനത്തിനെതിരെ
ഒരായുധം മാത്രം ........സ്നേഹം ....... അതാണെന്നും അവള്‍ക്കായുധം
ദേവസന്നിധിയിലേക്ക് ........ഗോകുലത്തിലേക്ക് ...........
യമുനയുടെ ഓളങ്ങളില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍
യാത്രയായി............
സ്നേഹത്തിന്റെ ലോകത്തില്‍
ഭക്തിയുടെ ലോകത്തില്‍
അവള്‍ പുനര്‍ജനിക്കും .....
മഴ കാത്തിരിക്കുന്ന വേഴാമ്പലിനെ പോലെ
ഭൂമി ദേവി കാത്തിരിക്കുന്നു ആ ജന്മത്തിന് വേണ്ടി
ആ നിമിഷത്തിനു വേണ്ടി !!!!!!!!!!!!!
ഹൃദയമിടിപ്പിനവസാനം വരെ
പാടി നടന്ന ചുണ്ടില്‍ വിളയാടി
കൃഷ്ണ നാമജപം മാത്രം !!!!!!!
കല്ലെറിയുന്ന ലോകതിനെതിരേ
ശത്രുവാം ബന്ധുക്കള്‍ക്കെതിരെ
അജ്ഞരാം സ്വജനത്തിനെതിരെ
ഒരായുധം മാത്രം ........സ്നേഹം ....... അതാണെന്നും അവള്‍ക്കായുധം
ദേവസന്നിധിയിലേക്ക് ........ഗോകുലത്തിലേക്ക് ...........
യമുനയുടെ ഓളങ്ങളില്‍ അലിഞ്ഞു ചേരാന്‍
യാത്രയായി............
സ്നേഹത്തിന്റെ ലോകത്തില്‍
ഭക്തിയുടെ ലോകത്തില്‍
അവള്‍ പുനര്‍ജനിക്കും .....
മഴ കാത്തിരിക്കുന്ന വേഴാമ്പലിനെ പോലെ
ഭൂമി ദേവി കാത്തിരിക്കുന്നു ആ ജന്മത്തിന് വേണ്ടി
ആ നിമിഷത്തിനു വേണ്ടി !!!!!!!!!!!!!
Subscribe to:
Posts (Atom)