കൌമാര സ്വപ്നങ്ങള് വീണു തകര്ന്നെന്
ചില്ല് കൊട്ടാരം തകര്ന്നടിഞ്ഞു
സ്നേഹിച്ചയാളെന്നെ വിട്ടകന്നന്നു ഞാന്
മൌനമായി കണ്ണീരുതിര്ത്തു മെല്ലെ
നഷ്ടസ്വപ്നത്തിന് ഓര്മയില് ഹൃദയം
അറിയാതെ വിതുംബികരഞ്ഞ നാളില്
ജീവിതമെന്ന സമസ്യയെ നോക്കി ഞാന്
ഇരുട്ടിലെന്് മുറിയില് കരഞ്ഞിരുന്നു
ചോദ്യങ്ങള് അനവധി കണ്മുന്നില് തെളിയുന്നു
ഉത്തരം ഇല്ലോന്നിനും എന് മനസ്സില്
ആത്മാഹുതി ചെയ്യാന് ഒരുംബെട്ടുവന്നു ഞാന്
എന്തിനെന്നറിയാതെ മടങ്ങി വന്നു
മരണക്കുരുക്കില് നിന്നും ഞാനങ്ങിനെ
ജീവിതക്കുരുക്കിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി
അന്നേരം പ്രാര്ഥനാ മന്ത്രങ്ങള് കേട്ട് ഞാന്
പൂജാമുറിയില് ത്രിസന്ധ്യ നേരം
സന്ധ്യാദീപം തെളിയിച്ചു വെച്ചമ്മ
ചൊല്ലുന്നു ഹരിനാമാകീര്ത്തനങ്ങള്
നാമസന്ഗീര്ത്തനം താരാട്ടുപാട്ട് പോല്
കാതുകളില് വന്നു മാറ്റൊലി കൊണ്ട്
മന്ത്രജപങ്ങള് കേള്ക്കുന്നിതാ അതെന്
അമ്മതന് സാന്ത്വന വര്ഷ രാഗം
കന്നുനീരനിഞ്ഞ നയനങ്ങളില് എങ്ങോ
മന്ദഹാസത്തിന് നിലാവുദിച്ചു
അമ്മയില്ലേ യെന് ചാരത് പിന്നേതു സ്നേഹമാനെന്നെ വിട്ടകലുവാനയ
മടയിയാം എന്
മടയതരം ഓര്ത്തു ഞാന്
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയി മനമറിയാതെ
സന്ധ്യക്ക് കോലാഹലം അരുതെന്ന് പറഞ്ഞമ്മ
എന്നെ ശകാരിച്ച നേരം തന്നില്
കൊഞ്ചി കൊഞ്ചിയാ മടിയില് തലചായിച്ചു
പുഞ്ചിരിയോടെ കിടന്നു മെല്ലെ
കന്നടച്ചൊരു
മാത്ര മയങ്ങിയ നേരമെന്
കണ്മുന്നില് തെളിയുന്നുവെന് ഉണ്ണി കണ്ണന്
നന്ദി ചൊല്ലുവാന് വാക്കുകളില്ലെന്റെ കണ്ണാ
അവിടുത്തെ അഗതി തന് നാവില്;
ചാപലവികാരങ്ങലോന്നുമെ ഇല്ലിനി അമ്മതന്
കണ്ണായ കുഞ്ഞു മോള്ക്ക്
സ്നേഹമാനെന്നമ്മ
സാന്ത്വനം എനിക്ക് അമ്മ
അമ്മയാനെന്നുമെന് ജീവപുന്ന്യം !!!!!!!!!!!
nice :) ''kannaaya kunjumolkku snehamaanennamma'' vari orupaadishttappettu :)
ReplyDeleteNice
ReplyDelete